Nad poziomy wylatuj

 U nas fakt jest wyjątkowy
 i przypadek pewnej zmowy,
 na podwórku od ćwierćwiecza
 ten ciekawość nam podnieca.

 Jabłoń oraz świerk srebrzysty
 to przypadek oczywisty
 i kuriozum niesłychane
 gdy odsłania je poranek.

 Widzę jego szorstkie dłonie
 które się zbliżają do niej,
 jak czarodziej ją muskają
 i pieszczoty jej zadają.

 Choć opodal rośnie gruszka
 jabłoń daje mu jabłuszka
 a on gruszce daje klapsa
 choć to jest soczysta klapsa.

 Drzewa żyją wciąż pod niebem
 i wspierają ciągle siebie:
 żyją razem bardzo blisko
 a najbliżej żyją nisko.

 Przytuleni przyjaciele,
 wspólnych spraw też mają wiele
 i szeptają poufale-
 nie usłyszysz słówka wcale.

 Charaktery mają różne
 lecz ich życie nie jest próżne,
dzień ich nie jest też ponury-
 każde dąży wciąż do góry!

 Ich charakter niespożyty
 chce osiągnąć istne szczyty:
 on srebrzysty jest na ciele,
 ta owoców daje wiele!

 Kiedy śmiało w górę strzelasz
 zabierz z sobą przyjaciela,
 on sowicie ci odpłaci
 kiedy poziom swój utracisz.

 Więc nad poziomy wylatuj
 i zabierz swoich kamratów;
 tak będziesz zawsze bezpieczny
 bo masz swój umysł stateczny.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz