Jedno miejsce jest na ziemi
gdzie powracać zawsze chcesz,
gdzie się księżyc srebrem mieni
tam tęsknoty swoje ślesz.
Na tej ziemi jest zakątek
skąd do krzyku jest daleko,
tu początku był początek
w małym domku ponad rzeką.
Ona płynie tu leniwie
chociaż Bystrą ją nazwali,
pieśni nuci nam gorliwie
gdy tasuje swoje fale.
Tu biegałaś pośród kwiatów
bujnej łąki młodym majem,
powtarzałaś swemu bratu
że to miejsce jest ci rajem.
Zapach siana z tamtych lat
przechowałaś aż do dzisiaj,
tak jak w książce maku kwiat
co dostałaś go od Rysia.
Gdy szeroko zamkniesz oczy
wyobrażnia ci urodzi
obraz matki która nocą
obok twego łóżka chodzi.
Ona czuwa nad swą córką
i opiekę wciąż roztacza,
tak jak ojciec na podwórku
we wspomnieniach twych powraca.
Gdy oddajesz się wspomnieniom
wtedy one płyną rzeką
zabarwione twym wzruszeniem
płyną długo i daleko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz